Oude liefde roest niet…

Wal de Lepper

Op 3 februari 2020 heeft Walther de Lepper(*) college gegeven aan de leden van de Oetlaotklep.

Het aansprekende onderwerp betrof dit keer corrosie. Iets waar we allemaal in meer of mindere mate last van hebben.

De zaal was goed gevuld en Wal had er zichtbaar zin in. Er volgde een gesmeerde presentatie die onze roestige breinen deden kraken.

Of het nu chemische of electrolytische corrosie betreft, het is een onomkeerbaar proces dat zich overal manifesteert: aan de oppervlakte, in putvorm en zelf in de spleten van bout-moer en las verbindingen. Aan alle kanten wordt er gepoogd om het ijzer van onze oldtimers op te vreten.

Maar gelukkig kan dit proces afgeremd worden. Op een passieve wijze, door de omgeving goed af te dichten met deklagen. Of op actieve wijze, door het potentiaalverschil te verleggen.

Enne….., wat betekent dat nu in de praktijk?????

Bij de actieve bescherming kan men denken aan het aanbrengen van een zinklaag op het kale metaal. Het liefst binnen een paar uur na het stralen. Bij een passieve bescherming kan gedacht worden aan het opbrengen van meerdere lagen lak die het metaal afsluiten. In de praktijk worden deze twee vaak gecombineerd door middel van het aanbrengen van een zinkhoudende epoxy-primer. Of door een onedelere metaallaag aan te brengen bij een vernikkel of verchroom proces. Zo wordt er bijvoorbeeld door Rijkswaterstaat een systeem gebruikt van stralen, zinken, epoxy coating en 2K poly-urethaan om verkeersschilden tegen weersinvloeden te beschermen..

Het mooie van deze onedelere metaalsoorten is dat zij zich ‘opofferen’ om het ijzer te beschermen. Daarom werkt verzinken ook zo goed. Let wel, de honger van het corrosiemonster is nooit gestild. Als het onedele metaal op, is het ijzer weer aan de beurt.

Het hoorcollege is in volle gang.

Op dit punt aangekomen ontspon uiteraard een levendige discussie over roestomvormers en corrosiebehandelingen. In deze wereld wordt namelijk zoveel geld verdiend, dat je al snel door het oude ijzer de schroothoop niet meer ziet:
Oxaalzuur, schoperen, coaten, lijnzaadolie, fosforzuur, electrolyse, oatrol, Fertan, Hamerite… Zoveel leden, zoveel ervaringen…

Wal, wederom hardstikke bedankt voor het geven van deze wijze lessen. Je wist met dit onderwerp de spijker op z’n kop te slaan. Onze oude liefdes roesten niet!

Ter inspiratie heeft de auteur daarom maar volgende link opgenomen.
http://www.oldtimerautosite.nl/alles_over_roest.htm

(*) Walther is docent schildertechnieken aan het Summa college in Veldhoven en bezit een oldtimer motor. Wil je meer over hem weten, bekijk dan eens dit leuke filmpje.